> Τα ελλείμματά του ΟΣΕ, που ως γνωστόν κατά 85% είναι κρυμμένο δημόσιο χρέος, οφείλονται στην επί σειράν ετών μη καταβολή από το ελληνικό δημόσιο της θεσμοθετημένης οικονομικής συμβολής του στα έξοδα συντήρησης και εκσυγχρονισμού της σιδηροδρομικής υποδομής και παροχής «ζημιογόνων» αλλά κοινωνικά χρήσιμων υπηρεσιών και τιμολογιακών εκπτώσεων, και του εξαναγκασμού του ΟΣΕ σε επαχθή δανεισμό για την κάλυψη των ανωτέρω, με υψηλότατα τοκοχρεωλύσια (ακόμα και για την κάλυψη της εθνικής συμμετοχής στα συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα). Αυτή ήταν μια πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών σε βάρος του σιδηροδρόμου, αφού στα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς (πλην των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας), το ελληνικό κράτος έπραττε και πράττει το ακριβώς αντίθετο, συμβάλοντας έτσι σε ένα αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος του σιδηροδρόμου.
> Σε όλο τον υπόλοιπο Κοσμο, η Πολιτεία επιδοτεί με μεγάλα ποσά τις λεγόμενες Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας (δρομολόγια σε άγονες γραμμές, τιμολογιακές εκπτώσεις), ενώ καλύπτει το σύνολο των δαπανών συντήρησης της Υποδομής και των Εργων εκσυγχρονισμού. Στην Ελλάδα, ο σιδηρόδρομος εγγράφει ως δαπάνες και χρέος, αυτά που σε άλλες χώρες εγγράφει ως έσοδα. Στην Ευρώπη, χωρίς τις επιδοτήσεις που αποτελούν περίπου το 60% των εσόδων τους, οι Σιδηροδρομικές Εταιρείες Λειτουργίας (Operators) δεν θα μπορούσαν να εμφανίζονται κερδοφόρες.
> Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αποδοτικότητα των επενδύσεων και της λειτουργίας στην περίπτωση όλων των μέσων μεταφοράς και κατ’εξοχήν του σιδηροδρόμου, θα πρέπει να εκτιμώνται σε επίπεδο Εθνικής Οικονομίας και όχι σε επίπεδο μονάχα του ισολογισμού της επιχείρησης, τόσο για την απόσβεση της επένδυσης, όσο και για το οικονομικό αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης. Η οικονομική υπεροχή του σιδηροδρόμου έναντι των άμεσων ανταγωνιστών του στον τομέα του εξωτερικού κόστους της μεταφοράς που ποσοτικοποιεί τις επιπτώσεις από την ρύπανση και τα ατυχήματα, του κόστους συμφόρησης και της κατανάλωσης καυσίμων, τον καθιστά 4 φορές πιο φτηνό για ισοδύναμο μεταφορικό έργο από πλευράς Εθνικής Οικονομίας. Αυτό δεν μπορεί να μη ληφθεί υπόψη όταν λαμβάνονται αποφάσεις για την επιδότηση λειτουργίας των «ζημιογόνων υπηρεσιών» των διαφόρων μέσων και να μην αποτελεί στοιχείο επιλεξιμότητας για την επιδότηση «αγόνων σιδηροδρομικών δρομολογίων» με χαρακτήρα «δημόσιας υπηρεσίας».
Απόσπασμα από «OI ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΦΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΟΣΕ» www.sfs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου